< مرتضی مجذوب مرتضی

 

  

نوشته شده در 22 / 2برچسب:,ساعت 18:35 توسط سید علی طباطبایی| |

با سلام خدمت دوستان عزیز

 

این وبلاگ جهت شرکت در مسابقه  پیشوای مرتضی و آشنایی شما عزیزان با شهید مطهری (ره)و اندیشه ها و آثار ایشان در رابطه با امام علی (ع) ساخته شده است امیدوارم  مارا با نظراتتون برای بهتر شدن وبلاگ یاری دهید.

 

 

 

 

 

نوشته شده در 2 / 2برچسب:,ساعت 9:11 توسط سید علی طباطبایی| |

اسلام قانون محبت است.

 

 

 قرآن، پیغمبر اکرم را «رحمة للعالمین» معرفی میکند:

 

 

وَ ما ارْسَلْناک الّا رَحْمَةً لِلْعالَمینَ

 

 

نفرستادیم تو را مگر که مهر و رحمتی باشی برای جهانیان.

 

 

یعنی نسبت به خطرناکترین دشمنانت نیز رحمت باشی و به آنان محبت کنی «2» اما محبتی که قرآن دستور میدهد آن نیست که با هر کسی مطابق میل و خوشایند او عمل کنیم، با او طوری رفتار کنیم که او خوشش بیاید و لزوماً به سوی ما کشیده شود. محبت این نیست که هر کسی را در تمایلاتش آزاد بگذاریم و یا تمایلات او را امضا کنیم. این محبت نیست بلکه نفاق و دورویی است. محبت آن است که با حقیقت توأم باشد. محبت خیر رساندن است و احیاناً خیر رساندنها به شکلی است که علاقه و محبت طرف را جلب نمیکند. چه بسا افرادی که انسان از این رهگذر به آنها علاقه میورزد و آنها چون این محبتها را با تمایلات خویش مخالف میبینند به جای قدردانی دشمنی میکنند. بعلاوه محبت منطقی و عاقلانه آن است که خیر و مصلحت جامعه بشریت در آن باشد نه خیر یک فرد و یا یک دسته بالخصوص. بسا خیر رساندنها و محبت کردنها به افراد که عین شر رساندن و دشمنی کردن با اجتماع است.

 

 

جاذبه و دافعه علی علیه السلام، ص:23

 

نوشته شده در 21 / 3برچسب:,ساعت 10:50 توسط سید علی طباطبایی| |

ارزش دنیا از نظر قرآن و نهج البلاغه

 

چیزی که از نظر اسلام در رابطه انسان و دنیا «نبایستنی» است و آفت و بیماری در انسان تلقی می‌شود و اسلام در تعلیمات خویش مبارزه‌ای بی امان با آن دارد «تعلق» و «وابستگی» انسان به دنیاست نه «علاقه» و «ارتباط» او به دنیا، «اسیر زیستی» انسان است نه «آزاد زیستی» او، هدف و مقصد قرار گرفتن دنیاست نه وسیله و راه واقع شدن آن.

رابطه انسان و دنیا اگر به صورت وابستگی انسان و طفیلی بودنش در آید، موجب محو و نابودی تمام ارزشهای عالی انسان می‌گردد. ارزش انسان به کمال مطلوب‌هایی است که جستجو می‌کند؛ بدیهی است که اگر فی المثل مطلوبی بالاتر از سیر کردن شکم خودش نداشته باشد و تمام تلاشها و آرزوهایش در همین حد باشد، ارزشی بیشتر از «شکم» نخواهد داشت. این است که علی علیه السلام می‌فرماید:

«آن کس که همه هدفش پرکردن شکم است، ارزشش با آنچه از شکم خارج می‌گردد برابر است.».

همه سخنها در باره چگونگی ارتباط انسان و جهان است که به چه کیفیت و به‌

چه شکل باشد؟ در یک شکل، انسان محو و قربانی می‌شود؛ به تعبیر قرآن- به حکم اینکه هر جوینده در حد پایین‌تر از هدف و کمال مطلوب خویش است- «اسفل سافلین» می‌گردد؛ پست‌ترین، منحطترین و ساقطترین موجود جهان می‌شود؛ تمام ارزشهای عالی و مختصات انسانی او از میان می‌رود؛ و در یک شکل دیگر برعکس، دنیا و اشیاء آن فدای انسان می‌گردد و در خدمت انسان قرار می‌گیرد و انسان ارزشهای عالی خویش را باز می‌یابد. این است که در حدیث قدسی آمده است:

یا ابْنَ ادَمَ خَلَقْتُ الْاشْیاءَ لِاجْلِک وَ خَلَقْتُک لِاجْلی‌.

همه چیز برای انسان آفریده شده و انسان برای خدا.

 

 

سیری در نهج‌البلاغه، ص:267

 

نوشته شده در 19 / 3برچسب:,ساعت 16:14 توسط سید علی طباطبایی| |

از بزرگترین امتیازات شیعه بر سایر مذاهب این است که پایه و زیر بنای اصلی آن محبت است. از زمان شخص نبی اکرم که این مذهب پایه گذاری شده است زمزمه محبت و دوستی بوده است. آنجا که در سخن رسول اکرم جمله «عَلِی وَ شیعَتُهُ هُمُ الْفائِزونَ»  را میشنویم، گروهی را در گرد علی میبینیم که شیفته او و گرم او و مجذوب او میباشند. از این رو تشیع مذهب عشق و شیفتگی است. تولّای آن حضرت مکتب عشق و محبت است. عنصر محبت در تشیع دخالت تام دارد. تاریخ تشیع با نام یک سلسله از شیفتگان و شیدایان و جانبازان سر از پا نشناخته توأم است.

علی همان کسی است که در عین اینکه بر افرادی حد الهی جاری میساخت و آنها را تازیانه میزد و احیاناً طبق مقررات شرعی دست یکی از آنها را میبرید، هم از او رو برنمی تافتند و از محبتشان چیزی کاسته نمیشد. او خود میفرماید:

لَوْ ضَرَبْتُ خَیشومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیفی هذا عَلی انْ یبْغِضَنی ما ابْغَضَنی، وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیا بِجَمّاتِها عَلَی الْمُنافِقِ عَلی انْ یحِبَّنی ما أَحَبَّنی، وَ ذلِک انَّهُ قُضِی فَانْقَضی عَلی لِسانِ النَّبِی الْامِّی انَّهُ قالَ: یا عَلی لایبْغِضُک مُؤْمِنٌ وَ لایحِبُّک مُنافِقٌ

اگر با این شمشیرم بینی مؤمن را بزنم که با من دشمن شود، هرگز دشمنی نخواهد کرد و اگر همه دنیا را بر سر منافق بریزم که مرا دوست بدارد هرگز مرا دوست نخواهد داشت، زیرا که این گذشته و بر زبان پیغمبر امّی جاری گشته که گفت: یا علی! مؤمن تو را دشمن ندارد و منافق تو را دوست نمیدارد.

 

منبع: جاذبه و دافعه ی علی ص40

نوشته شده در 15 / 3برچسب:,ساعت 12:11 توسط سید علی طباطبایی| |

صفحه قبل 1 2 3 4 5 صفحه بعد

کپی برداری بدون ذکر صلوات غیر مجاز می باشد